From τάσσω (tássō) + -μα (-ma).
τάγμᾰ • (tágma) n (genitive τάγμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ τᾰ́γμᾰ tò tágma |
τὼ τᾰ́γμᾰτε tṑ tágmate |
τᾰ̀ τᾰ́γμᾰτᾰ tà tágmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ τᾰ́γμᾰτος toû tágmatos |
τοῖν τᾰγμᾰ́τοιν toîn tagmátoin |
τῶν τᾰγμᾰ́των tôn tagmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ τᾰ́γμᾰτῐ tôi tágmati |
τοῖν τᾰγμᾰ́τοιν toîn tagmátoin |
τοῖς τᾰ́γμᾰσῐ / τᾰ́γμᾰσῐν toîs tágmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ τᾰ́γμᾰ tò tágma |
τὼ τᾰ́γμᾰτε tṑ tágmate |
τᾰ̀ τᾰ́γμᾰτᾰ tà tágmata | ||||||||||
| Vocative | τᾰ́γμᾰ tágma |
τᾰ́γμᾰτε tágmate |
τᾰ́γμᾰτᾰ tágmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Inherited from Ancient Greek τάγμα (tágma). Doublet of τάμα (táma).
τάγμα • (tágma) n (plural τάγματα)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τάγμα (tágma) | τάγματα (tágmata) |
| genitive | τάγματος (tágmatos) | ταγμάτων (tagmáton) |
| accusative | τάγμα (tágma) | τάγματα (tágmata) |
| vocative | τάγμα (tágma) | τάγματα (tágmata) |