From τᾰπεινόφρων (tapeinóphrōn, “humble; mean-spirited”) + -σύνη (-súnē, “-ness”).
τᾰπεινοφροσῠ́νη • (tapeinophrosúnē) f (genitive τᾰπεινοφροσῠ́νης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ τᾰπεινοφροσῠ́νη hē tapeinophrosúnē |
τὼ τᾰπεινοφροσῠ́νᾱ tṑ tapeinophrosúnā |
αἱ τᾰπεινοφροσῠ́ναι hai tapeinophrosúnai | ||||||||||
Genitive | τῆς τᾰπεινοφροσῠ́νης tês tapeinophrosúnēs |
τοῖν τᾰπεινοφροσῠ́ναιν toîn tapeinophrosúnain |
τῶν τᾰπεινοφροσῠνῶν tôn tapeinophrosunôn | ||||||||||
Dative | τῇ τᾰπεινοφροσῠ́νῃ têi tapeinophrosúnēi |
τοῖν τᾰπεινοφροσῠ́ναιν toîn tapeinophrosúnain |
ταῖς τᾰπεινοφροσῠ́ναις taîs tapeinophrosúnais | ||||||||||
Accusative | τὴν τᾰπεινοφροσῠ́νην tḕn tapeinophrosúnēn |
τὼ τᾰπεινοφροσῠ́νᾱ tṑ tapeinophrosúnā |
τᾱ̀ς τᾰπεινοφροσῠ́νᾱς tā̀s tapeinophrosúnās | ||||||||||
Vocative | τᾰπεινοφροσῠ́νη tapeinophrosúnē |
τᾰπεινοφροσῠ́νᾱ tapeinophrosúnā |
τᾰπεινοφροσῠ́ναι tapeinophrosúnai | ||||||||||
Notes: |
|