τελευτάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word τελευτάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word τελευτάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say τελευτάω in singular and plural. Everything you need to know about the word τελευτάω you have here. The definition of the word τελευτάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofτελευτάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From τελευτή (teleutḗ, “end”) +‎ -ᾰ́ω (-áō).

Pronunciation

 

Verb

τελευτᾰ́ω • (teleutáō) (Epic, Attic, Ionic)

  1. to accomplish
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.9:
      ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
      óphra tákhista teleutḗsō táde érga.
      so that I will accomplish these works very quickly.
  2. to finish, end
  3. to die

Conjugation

   Present: τελευτᾰ́ω, τελευτᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτᾰ́ω τελευτᾰ́εις τελευτᾰ́ει τελευτᾰ́ετον τελευτᾰ́ετον τελευτᾰ́ομεν τελευτᾰ́ετε τελευτᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive τελευτᾰ́ω τελευτᾰ́ῃς τελευτᾰ́ῃ τελευτᾰ́ητον τελευτᾰ́ητον τελευτᾰ́ωμεν τελευτᾰ́ητε τελευτᾰ́ωσῐ(ν)
optative τελευτᾰ́οιμῐ τελευτᾰ́οις τελευτᾰ́οι τελευτᾰ́οιτον τελευτᾰοίτην τελευτᾰ́οιμεν τελευτᾰ́οιτε τελευτᾰ́οιεν
imperative   τελεύτᾰε τελευτᾰέτω τελευτᾰ́ετον τελευτᾰέτων   τελευτᾰ́ετε τελευτᾰόντων
middle/
passive 		indicative τελευτᾰ́ομαι τελευτᾰ́ῃ,
τελευτᾰ́ει 		τελευτᾰ́εται τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰόμεθᾰ τελευτᾰ́εσθε τελευτᾰ́ονται
subjunctive τελευτᾰ́ωμαι τελευτᾰ́ῃ τελευτᾰ́ηται τελευτᾰ́ησθον τελευτᾰ́ησθον τελευτᾰώμεθᾰ τελευτᾰ́ησθε τελευτᾰ́ωνται
optative τελευτᾰοίμην τελευτᾰ́οιο τελευτᾰ́οιτο τελευτᾰ́οισθον τελευτᾰοίσθην τελευτᾰοίμεθᾰ τελευτᾰ́οισθε τελευτᾰ́οιντο
imperative   τελευτᾰ́ου τελευτᾰέσθω τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰέσθων   τελευτᾰ́εσθε τελευτᾰέσθων
active middle/passive
infinitive τελευτᾰ́ειν τελευτᾰ́εσθαι
participle m τελευτᾰ́ων τελευτᾰόμενος
f τελευτᾰ́ουσᾰ τελευτᾰομένη
n τελευτᾰ́ον τελευτᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τελευτῶ, τελευτῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτῶ τελευτᾷς τελευτᾷ τελευτᾶτον τελευτᾶτον τελευτῶμεν τελευτᾶτε τελευτῶσῐ(ν)
subjunctive τελευτῶ τελευτᾷς τελευτᾷ τελευτᾶτον τελευτᾶτον τελευτῶμεν τελευτᾶτε τελευτῶσῐ(ν)
optative τελευτῴην,
τελευτῷμῐ 		τελευτῴης,
τελευτῷς 		τελευτῴη,
τελευτῷ 		τελευτῷτον,
τελευτῴητον 		τελευτῴτην,
τελευτῳήτην 		τελευτῷμεν,
τελευτῴημεν 		τελευτῷτε,
τελευτῴητε 		τελευτῷεν,
τελευτῴησᾰν
imperative   τελεύτᾱ τελευτᾱ́τω τελευτᾶτον τελευτᾱ́των   τελευτᾶτε τελευτώντων
middle/
passive 		indicative τελευτῶμαι τελευτᾷ τελευτᾶται τελευτᾶσθον τελευτᾶσθον τελευτώμεθᾰ τελευτᾶσθε τελευτῶνται
subjunctive τελευτῶμαι τελευτᾷ τελευτᾶται τελευτᾶσθον τελευτᾶσθον τελευτώμεθᾰ τελευτᾶσθε τελευτῶνται
optative τελευτῴμην τελευτῷο τελευτῷτο τελευτῷσθον τελευτῴσθην τελευτῴμεθᾰ τελευτῷσθε τελευτῷντο
imperative   τελευτῶ τελευτᾱ́σθω τελευτᾶσθον τελευτᾱ́σθων   τελευτᾶσθε τελευτᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive τελευτᾶν τελευτᾶσθαι
participle m τελευτῶν τελευτώμενος
f τελευτῶσᾰ τελευτωμένη
n τελευτῶν τελευτώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτελεύτᾰον, ἐτελευτᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτελεύτᾰον ἐτελεύτᾰες ἐτελεύτᾰε(ν) ἐτελευτᾰ́ετον ἐτελευτᾰέτην ἐτελευτᾰ́ομεν ἐτελευτᾰ́ετε ἐτελεύτᾰον
middle/
passive 		indicative ἐτελευτᾰόμην ἐτελευτᾰ́ου ἐτελευτᾰ́ετο ἐτελευτᾰ́εσθον ἐτελευτᾰέσθην ἐτελευτᾰόμεθᾰ ἐτελευτᾰ́εσθε ἐτελευτᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτελεύτων, ἐτελευτώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτελεύτων ἐτελεύτᾱς ἐτελεύτᾱ ἐτελευτᾶτον ἐτελευτᾱ́την ἐτελευτῶμεν ἐτελευτᾶτε ἐτελεύτων
middle/
passive 		indicative ἐτελευτώμην ἐτελευτῶ ἐτελευτᾶτο ἐτελευτᾶσθον ἐτελευτᾱ́σθην ἐτελευτώμεθᾰ ἐτελευτᾶσθε ἐτελευτῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τελευτήσω, τελευτήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτήσω τελευτήσεις τελευτήσει τελευτήσετον τελευτήσετον τελευτήσομεν τελευτήσετε τελευτήσουσῐ(ν)
optative τελευτήσοιμῐ τελευτήσοις τελευτήσοι τελευτήσοιτον τελευτησοίτην τελευτήσοιμεν τελευτήσοιτε τελευτήσοιεν
middle indicative τελευτήσομαι τελευτήσῃ,
τελευτήσει 		τελευτήσεται τελευτήσεσθον τελευτήσεσθον τελευτησόμεθᾰ τελευτήσεσθε τελευτήσονται
optative τελευτησοίμην τελευτήσοιο τελευτήσοιτο τελευτήσοισθον τελευτησοίσθην τελευτησοίμεθᾰ τελευτήσοισθε τελευτήσοιντο
active middle
infinitive τελευτήσειν τελευτήσεσθαι
participle m τελευτήσων τελευτησόμενος
f τελευτήσουσᾰ τελευτησομένη
n τελευτῆσον τελευτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τελευτήσομαι (Epic, with passive sense)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τελευτήσομαι τελευτήσῃ,
τελευτήσει 		τελευτήσεται τελευτήσεσθον τελευτήσεσθον τελευτησόμεθᾰ τελευτήσεσθε τελευτήσονται
optative τελευτησοίμην τελευτήσοιο τελευτήσοιτο τελευτήσοισθον τελευτησοίσθην τελευτησοίμεθᾰ τελευτήσοισθε τελευτήσοιντο
middle
infinitive τελευτήσεσθαι
participle m τελευτησόμενος
f τελευτησομένη
n τελευτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτέλευσᾰ, ἐτελευσᾰ́μην, ἐτελευτήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτέλευσᾰ ἐτέλευσᾰς ἐτέλευσε(ν) ἐτελεύσᾰτον ἐτελευσᾰ́την ἐτελεύσᾰμεν ἐτελεύσᾰτε ἐτέλευσᾰν
subjunctive τελευτήσω τελευτήσῃς τελευτήσῃ τελευτήσητον τελευτήσητον τελευτήσωμεν τελευτήσητε τελευτήσωσῐ(ν)
optative τελευτήσαιμῐ τελευτήσειᾰς,
τελευτήσαις 		τελευτήσειε(ν),
τελευτήσαι 		τελευτήσαιτον τελευτησαίτην τελευτήσαιμεν τελευτήσαιτε τελευτήσειᾰν,
τελευτήσαιεν
imperative   τελεύτησον τελευτησᾰ́τω τελευτήσᾰτον τελευτησᾰ́των   τελευτήσᾰτε τελευτησᾰ́ντων
middle indicative ἐτελευσᾰ́μην ἐτελεύσω ἐτελεύσᾰτο ἐτελεύσᾰσθον ἐτελευσᾰ́σθην ἐτελευσᾰ́μεθᾰ ἐτελεύσᾰσθε ἐτελεύσᾰντο
subjunctive τελευτήσωμαι τελευτήσῃ τελευτήσηται τελευτήσησθον τελευτήσησθον τελευτησώμεθᾰ τελευτήσησθε τελευτήσωνται
optative τελευτησαίμην τελευτήσαιο τελευτήσαιτο τελευτήσαισθον τελευτησαίσθην τελευτησαίμεθᾰ τελευτήσαισθε τελευτήσαιντο
imperative   τελεύτησαι τελευτησᾰ́σθω τελευτήσᾰσθον τελευτησᾰ́σθων   τελευτήσᾰσθε τελευτησᾰ́σθων
passive indicative ἐτελευτήθην ἐτελευτήθης ἐτελευτήθη ἐτελευτήθητον ἐτελευτηθήτην ἐτελευτήθημεν ἐτελευτήθητε ἐτελευτήθησᾰν
subjunctive τελευτηθῶ τελευτηθῇς τελευτηθῇ τελευτηθῆτον τελευτηθῆτον τελευτηθῶμεν τελευτηθῆτε τελευτηθῶσῐ(ν)
optative τελευτηθείην τελευτηθείης τελευτηθείη τελευτηθεῖτον,
τελευτηθείητον 		τελευτηθείτην,
τελευτηθειήτην 		τελευτηθεῖμεν,
τελευτηθείημεν 		τελευτηθεῖτε,
τελευτηθείητε 		τελευτηθεῖεν,
τελευτηθείησᾰν
imperative   τελευτήθητῐ τελευτηθήτω τελευτήθητον τελευτηθήτων   τελευτήθητε τελευτηθέντων
active middle passive
infinitive τελευτῆσαι τελευτήσᾰσθαι τελευτηθῆναι
participle m τελευτήσᾱς τελευτησᾰ́μενος τελευτηθείς
f τελευτήσᾱσᾰ τελευτησᾰμένη τελευτηθεῖσᾰ
n τελευτῆσᾰν τελευτησᾰ́μενον τελευτηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετελεύτηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετελεύτηκᾰ τετελεύτηκᾰς τετελεύτηκε(ν) τετελευτήκᾰτον τετελευτήκᾰτον τετελευτήκᾰμεν τετελευτήκᾰτε τετελευτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετελευτήκω τετελευτήκῃς τετελευτήκῃ τετελευτήκητον τετελευτήκητον τετελευτήκωμεν τετελευτήκητε τετελευτήκωσῐ(ν)
optative τετελευτήκοιμῐ,
τετελευτηκοίην 		τετελευτήκοις,
τετελευτηκοίης 		τετελευτήκοι,
τετελευτηκοίη 		τετελευτήκοιτον τετελευτηκοίτην τετελευτήκοιμεν τετελευτήκοιτε τετελευτήκοιεν
imperative   τετελεύτηκε τετελευτηκέτω τετελευτήκετον τετελευτηκέτων   τετελευτήκετε τετελευτηκόντων
active
infinitive τετελευτηκέναι
participle m τετελευτηκώς
f τετελευτηκυῖᾰ
n τετελευτηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia