From τετρᾰ- (tetră-, four) + μορφή (morphḗ, “form, shape”).
τετρᾰ́μορφος • (tetrắmorphos) m or f (neuter τετρᾰ́μορφον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | τετρᾰ́μορφος tetrắmorphos |
τετρᾰ́μορφον tetrắmorphon |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰ́μορφοι tetrắmorphoi |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrắmorphă | ||||||||
Genitive | τετρᾰμόρφου tetrămórphou |
τετρᾰμόρφου tetrămórphou |
τετρᾰμόρφοιν tetrămórphoin |
τετρᾰμόρφοιν tetrămórphoin |
τετρᾰμόρφων tetrămórphōn |
τετρᾰμόρφων tetrămórphōn | ||||||||
Dative | τετρᾰμόρφῳ tetrămórphōi |
τετρᾰμόρφῳ tetrămórphōi |
τετρᾰμόρφοιν tetrămórphoin |
τετρᾰμόρφοιν tetrămórphoin |
τετρᾰμόρφοις tetrămórphois |
τετρᾰμόρφοις tetrămórphois | ||||||||
Accusative | τετρᾰ́μορφον tetrắmorphon |
τετρᾰ́μορφον tetrắmorphon |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰμόρφους tetrămórphous |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrắmorphă | ||||||||
Vocative | τετρᾰ́μορφε tetrắmorphe |
τετρᾰ́μορφον tetrắmorphon |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰμόρφω tetrămórphō |
τετρᾰ́μορφοι tetrắmorphoi |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrắmorphă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
τετρᾰμόρφως tetrămórphōs |
τετρᾰμορφότερος tetrămorphóteros |
τετρᾰμορφότᾰτος tetrămorphótătos | ||||||||||||
Notes: |
|