From τετρᾰ- (tetra-, four) + μορφή (morphḗ, “form, shape”).
τετρᾰ́μορφος • (tetrámorphos) m or f (neuter τετρᾰ́μορφον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | τετρᾰ́μορφος tetrámorphos |
τετρᾰ́μορφον tetrámorphon |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰ́μορφοι tetrámorphoi |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha | ||||||||
Genitive | τετρᾰμόρφου tetramórphou |
τετρᾰμόρφου tetramórphou |
τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin |
τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin |
τετρᾰμόρφων tetramórphōn |
τετρᾰμόρφων tetramórphōn | ||||||||
Dative | τετρᾰμόρφῳ tetramórphōi |
τετρᾰμόρφῳ tetramórphōi |
τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin |
τετρᾰμόρφοιν tetramórphoin |
τετρᾰμόρφοις tetramórphois |
τετρᾰμόρφοις tetramórphois | ||||||||
Accusative | τετρᾰ́μορφον tetrámorphon |
τετρᾰ́μορφον tetrámorphon |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰμόρφους tetramórphous |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha | ||||||||
Vocative | τετρᾰ́μορφε tetrámorphe |
τετρᾰ́μορφον tetrámorphon |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰμόρφω tetramórphō |
τετρᾰ́μορφοι tetrámorphoi |
τετρᾰ́μορφᾰ tetrámorpha | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
τετρᾰμόρφως tetramórphōs |
τετρᾰμορφότερος tetramorphóteros |
τετρᾰμορφότᾰτος tetramorphótatos | ||||||||||||
Notes: |
|