τετυγμένος • (tetugménos) m (feminine τετυγμένη, neuter τετυγμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | τετυγμένος tetugménos |
τετυγμένη tetugménē |
τετυγμένον tetugménon |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένᾱ tetugménā |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένοι tetugménoi |
τετυγμέναι tetugménai |
τετυγμένᾰ tetugména | |||||
Genitive | τετυγμένου tetugménou |
τετυγμένης tetugménēs |
τετυγμένου tetugménou |
τετυγμένοιν tetugménoin |
τετυγμέναιν tetugménain |
τετυγμένοιν tetugménoin |
τετυγμένων tetugménōn |
τετυγμένων tetugménōn |
τετυγμένων tetugménōn | |||||
Dative | τετυγμένῳ tetugménōi |
τετυγμένῃ tetugménēi |
τετυγμένῳ tetugménōi |
τετυγμένοιν tetugménoin |
τετυγμέναιν tetugménain |
τετυγμένοιν tetugménoin |
τετυγμένοις tetugménois |
τετυγμέναις tetugménais |
τετυγμένοις tetugménois | |||||
Accusative | τετυγμένον tetugménon |
τετυγμένην tetugménēn |
τετυγμένον tetugménon |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένᾱ tetugménā |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένους tetugménous |
τετυγμένᾱς tetugménās |
τετυγμένᾰ tetugména | |||||
Vocative | τετυγμένε tetugméne |
τετυγμένη tetugménē |
τετυγμένον tetugménon |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένᾱ tetugménā |
τετυγμένω tetugménō |
τετυγμένοι tetugménoi |
τετυγμέναι tetugménai |
τετυγμένᾰ tetugména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
τετυγμένως tetugménōs |
τετυγμενώτερος tetugmenṓteros |
τετυγμενώτᾰτος tetugmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|