From τράγος (trágos, “goat”) + -αινᾰ (-aina).
τράγαινᾰ • (trágaina) f (genitive τρᾰγαίνης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ τρᾰ́γαινᾰ hē trágaina |
τὼ τρᾰγαίνᾱ tṑ tragaínā |
αἱ τρᾰ́γαιναι hai trágainai | ||||||||||
| Genitive | τῆς τρᾰγαίνης tês tragaínēs |
τοῖν τρᾰγαίναιν toîn tragaínain |
τῶν τρᾰγαινῶν tôn tragainôn | ||||||||||
| Dative | τῇ τρᾰγαίνῃ têi tragaínēi |
τοῖν τρᾰγαίναιν toîn tragaínain |
ταῖς τρᾰγαίναις taîs tragaínais | ||||||||||
| Accusative | τὴν τρᾰ́γαινᾰν tḕn trágainan |
τὼ τρᾰγαίνᾱ tṑ tragaínā |
τᾱ̀ς τρᾰγαίνᾱς tā̀s tragaínās | ||||||||||
| Vocative | τρᾰ́γαινᾰ trágaina |
τρᾰγαίνᾱ tragaínā |
τρᾰ́γαιναι trágainai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||