From τραχύς (trakhús, “rough”) + οὐρά (ourá, “tail”).
τρᾱ́χουρος • (trā́khouros) m (genitive τρᾱχούρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ τρᾱ́χουρος ho trā́khouros |
τὼ τρᾱχούρω tṑ trākhoúrō |
οἱ τρᾱ́χουροι hoi trā́khouroi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ τρᾱχούρου toû trākhoúrou |
τοῖν τρᾱχούροιν toîn trākhoúroin |
τῶν τρᾱχούρων tôn trākhoúrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ τρᾱχούρῳ tôi trākhoúrōi |
τοῖν τρᾱχούροιν toîn trākhoúroin |
τοῖς τρᾱχούροις toîs trākhoúrois | ||||||||||
| Accusative | τὸν τρᾱ́χουρον tòn trā́khouron |
τὼ τρᾱχούρω tṑ trākhoúrō |
τοὺς τρᾱχούρους toùs trākhoúrous | ||||||||||
| Vocative | τρᾱ́χουρε trā́khoure |
τρᾱχούρω trākhoúrō |
τρᾱ́χουροι trā́khouroi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||