From Proto-Hellenic *trópis from Proto-Indo-European *trep- (“to turn”).
τρόπις • (trópis) f (genitive τρόπεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ τρόπῐς hē trópis |
τὼ τρόπει tṑ trópei |
αἱ τρόπεις hai trópeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς τρόπεως tês trópeōs |
τοῖν τροπέοιν toîn tropéoin |
τῶν τρόπεων tôn trópeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ τρόπει têi trópei |
τοῖν τροπέοιν toîn tropéoin |
ταῖς τρόπεσῐ / τρόπεσῐν taîs trópesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν τρόπῐν tḕn trópin |
τὼ τρόπει tṑ trópei |
τᾱ̀ς τρόπεις tā̀s trópeis | ||||||||||
| Vocative | τρόπῐ trópi |
τρόπει trópei |
τρόπεις trópeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τρόπῐς trópis |
τρόπῐε trópie |
τρόπῐες / τρόπηες trópies / trópēes | ||||||||||
| Genitive | τρόπῐος / τρόπηος trópios / trópēos |
τροπῐ́οιῐν tropíoiin |
τροπῐ́ων tropíōn | ||||||||||
| Dative | τρόπῐῐ / τρόπῑ / τρόπηῐ̈ / τρόπει trópii / trópī / trópēï / trópei |
τροπῐ́οιῐν tropíoiin |
τροπῐ́εσσῐ / τροπῐ́εσσῐν / τρόπεσῐ / τρόπεσῐν / τρόπῐσῐ / τρόπῐσῐν tropíessi(n) / trópesi(n) / trópisi(n) | ||||||||||
| Accusative | τρόπῐν trópin |
τρόπῐε trópie |
τρόπῐᾰς / τρόπηᾰς / τρόπῑς trópias / trópēas / trópīs | ||||||||||
| Vocative | τρόπῐ trópi |
τρόπῐε trópie |
τρόπῐες / τρόπηες trópies / trópēes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||