Learned borrowing from Koine Greek τυχαῖος (tukhaîos).[1]
τυχαίος • (tychaíos) m (feminine τυχαία, neuter τυχαίο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | τυχαίος • | τυχαία • | τυχαίο • | τυχαίοι • | τυχαίες • | τυχαία • |
genitive | τυχαίου • | τυχαίας • | τυχαίου • | τυχαίων • | τυχαίων • | τυχαίων • |
accusative | τυχαίο • | τυχαία • | τυχαίο • | τυχαίους • | τυχαίες • | τυχαία • |
vocative | τυχαίε • | τυχαία • | τυχαίο • | τυχαίοι • | τυχαίες • | τυχαία • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τυχαίος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τυχαίος, etc.) |