Inherited from Byzantine Greek τυχερός from the Ancient Greek τυχηρός (tukhērós).
τυχερός • (tycherós) m (feminine τυχερή, neuter τυχερό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | τυχερός (tycherós) | τυχερή (tycherí) | τυχερό (tycheró) | τυχεροί (tycheroí) | τυχερές (tycherés) | τυχερά (tycherá) | |
| genitive | τυχερού (tycheroú) | τυχερής (tycherís) | τυχερού (tycheroú) | τυχερών (tycherón) | τυχερών (tycherón) | τυχερών (tycherón) | |
| accusative | τυχερό (tycheró) | τυχερή (tycherí) | τυχερό (tycheró) | τυχερούς (tycheroús) | τυχερές (tycherés) | τυχερά (tycherá) | |
| vocative | τυχερέ (tycheré) | τυχερή (tycherí) | τυχερό (tycheró) | τυχεροί (tycheroí) | τυχερές (tycherés) | τυχερά (tycherá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο τυχερός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο τυχερός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τυχερότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||