From φορῡ́νω (phorū́nō, “to be mingled”) + -τός (-tós).
φορῠτός • (phorŭtós) m (genitive φορῠτοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ φορῠτός ho phorŭtós |
τὼ φορῠτώ tṑ phorŭtṓ |
οἱ φορῠτοί hoi phorŭtoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ φορῠτοῦ toû phorŭtoû |
τοῖν φορῠτοῖν toîn phorŭtoîn |
τῶν φορῠτῶν tôn phorŭtôn | ||||||||||
Dative | τῷ φορῠτῷ tôi phorŭtôi |
τοῖν φορῠτοῖν toîn phorŭtoîn |
τοῖς φορῠτοῖς toîs phorŭtoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν φορῠτόν tòn phorŭtón |
τὼ φορῠτώ tṑ phorŭtṓ |
τοὺς φορῠτούς toùs phorŭtoús | ||||||||||
Vocative | φορῠτέ phorŭté |
φορῠτώ phorŭtṓ |
φορῠτοί phorŭtoí | ||||||||||
Notes: |
|