φρονέων • (phronéōn) m (feminine φρονέουσᾰ, neuter φρονέον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | φρονέων phronéōn |
φρονέουσᾰ phronéousă |
φρονέον phronéon |
φρονέοντε phronéonte |
φρονεούσᾱ phroneoúsā |
φρονέοντε phronéonte |
φρονέοντες phronéontes |
φρονέουσαι phronéousai |
φρονέοντᾰ phronéontă | |||||
Genitive | φρονέοντος phronéontos |
φρονεούσης phroneoúsēs |
φρονέοντος phronéontos |
φρονεόντοιν phroneóntoin |
φρονεούσαιν phroneoúsain |
φρονεόντοιν phroneóntoin |
φρονεόντων phroneóntōn |
φρονεουσῶν phroneousôn |
φρονεόντων phroneóntōn | |||||
Dative | φρονέοντῐ phronéontĭ |
φρονεούσῃ phroneoúsēi |
φρονέοντῐ phronéontĭ |
φρονεόντοιν phroneóntoin |
φρονεούσαιν phroneoúsain |
φρονεόντοιν phroneóntoin |
φρονέουσῐ / φρονέουσῐν phronéousĭ(n) |
φρονεούσαις phroneoúsais |
φρονέουσῐ / φρονέουσῐν phronéousĭ(n) | |||||
Accusative | φρονέοντᾰ phronéontă |
φρονέουσᾰν phronéousăn |
φρονέον phronéon |
φρονέοντε phronéonte |
φρονεούσᾱ phroneoúsā |
φρονέοντε phronéonte |
φρονέοντᾰς phronéontăs |
φρονεούσᾱς phroneoúsās |
φρονέοντᾰ phronéontă | |||||
Vocative | φρονέων phronéōn |
φρονέουσᾰ phronéousă |
φρονέον phronéon |
φρονέοντε phronéonte |
φρονεούσᾱ phroneoúsā |
φρονέοντε phronéonte |
φρονέοντες phronéontes |
φρονέουσαι phronéousai |
φρονέοντᾰ phronéontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
φρονεόντως phroneóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|