φρονέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰro.né.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰroˈne.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸroˈne.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /froˈne.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /froˈne.on/

Participle

φρονέων • (phronéōn) m (feminine φρονέουσᾰ, neuter φρονέον); first/third declension

present active participle of φρονέω (phronéō)

Declension

First and third declension of φρονέων; φρονέουσᾰ; φρονέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φρονέων phronéōn	φρονέουσᾰ phronéousa	φρονέον phronéon	φρονέοντε phronéonte	φρονεούσᾱ phroneoúsā	φρονέοντε phronéonte	φρονέοντες phronéontes	φρονέουσαι phronéousai	φρονέοντᾰ phronéonta
Genitive	φρονέοντος phronéontos	φρονεούσης phroneoúsēs	φρονέοντος phronéontos	φρονεόντοιν phroneóntoin	φρονεούσαιν phroneoúsain	φρονεόντοιν phroneóntoin	φρονεόντων phroneóntōn	φρονεουσῶν phroneousôn	φρονεόντων phroneóntōn
Dative	φρονέοντῐ phronéonti	φρονεούσῃ phroneoúsēi	φρονέοντῐ phronéonti	φρονεόντοιν phroneóntoin	φρονεούσαιν phroneoúsain	φρονεόντοιν phroneóntoin	φρονέουσῐ / φρονέουσῐν phronéousi(n)	φρονεούσαις phroneoúsais	φρονέουσῐ / φρονέουσῐν phronéousi(n)
Accusative	φρονέοντᾰ phronéonta	φρονέουσᾰν phronéousan	φρονέον phronéon	φρονέοντε phronéonte	φρονεούσᾱ phroneoúsā	φρονέοντε phronéonte	φρονέοντᾰς phronéontas	φρονεούσᾱς phroneoúsās	φρονέοντᾰ phronéonta
Vocative	φρονέων phronéōn	φρονέουσᾰ phronéousa	φρονέον phronéon	φρονέοντε phronéonte	φρονεούσᾱ phroneoúsā	φρονέοντε phronéonte	φρονέοντες phronéontes	φρονέουσαι phronéousai	φρονέοντᾰ phronéonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φρονεόντως phroneóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

φρονέων

Contents

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia