φτυσ- from φτύνω (ftýno) + -τός.
φτυστός • (ftystós) m
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | φτυστός (ftystós) | φτυστή (ftystí) | φτυστό (ftystó) | φτυστοί (ftystoí) | φτυστές (ftystés) | φτυστά (ftystá) | |
genitive | φτυστού (ftystoú) | φτυστής (ftystís) | φτυστού (ftystoú) | φτυστών (ftystón) | φτυστών (ftystón) | φτυστών (ftystón) | |
accusative | φτυστό (ftystó) | φτυστή (ftystí) | φτυστό (ftystó) | φτυστούς (ftystoús) | φτυστές (ftystés) | φτυστά (ftystá) | |
vocative | φτυστέ (ftysté) | φτυστή (ftystí) | φτυστό (ftystó) | φτυστοί (ftystoí) | φτυστές (ftystés) | φτυστά (ftystá) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φτυστός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φτυστός, etc.)