Learned borrowing from Ancient Greek φυγόπονος (phugóponos).[1]
φυγόπονος • (fygóponos) m (feminine φυγόπονη, neuter φυγόπονο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | φυγόπονος (fygóponos) | φυγόπονη (fygóponi) | φυγόπονο (fygópono) | φυγόπονοι (fygóponoi) | φυγόπονες (fygópones) | φυγόπονα (fygópona) | |
genitive | φυγόπονου (fygóponou) | φυγόπονης (fygóponis) | φυγόπονου (fygóponou) | φυγόπονων (fygóponon) | φυγόπονων (fygóponon) | φυγόπονων (fygóponon) | |
accusative | φυγόπονο (fygópono) | φυγόπονη (fygóponi) | φυγόπονο (fygópono) | φυγόπονους (fygóponous) | φυγόπονες (fygópones) | φυγόπονα (fygópona) | |
vocative | φυγόπονε (fygópone) | φυγόπονη (fygóponi) | φυγόπονο (fygópono) | φυγόπονοι (fygóponoi) | φυγόπονες (fygópones) | φυγόπονα (fygópona) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φυγόπονος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φυγόπονος, etc.)