φωλεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word φωλεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word φωλεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say φωλεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word φωλεύω you have here. The definition of the word φωλεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofφωλεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From φωλεός (phōleós, “den, lair”) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

 

Verb

φωλεύω • (phōleúō)

  1. (of animals) to lurk in a hole or den
  2. (figuratively, of a disease) to lurk

Conjugation

   Present: φωλεύω, φωλεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φωλεύω φωλεύεις φωλεύει φωλεύετον φωλεύετον φωλεύομεν φωλεύετε φωλεύουσῐ(ν)
subjunctive φωλεύω φωλεύῃς φωλεύῃ φωλεύητον φωλεύητον φωλεύωμεν φωλεύητε φωλεύωσῐ(ν)
optative φωλεύοιμῐ φωλεύοις φωλεύοι φωλεύοιτον φωλευοίτην φωλεύοιμεν φωλεύοιτε φωλεύοιεν
imperative   φώλευε φωλευέτω φωλεύετον φωλευέτων   φωλεύετε φωλευόντων
middle/
passive 		indicative φωλεύομαι φωλεύῃ,
φωλεύει 		φωλεύεται φωλεύεσθον φωλεύεσθον φωλευόμεθᾰ φωλεύεσθε φωλεύονται
subjunctive φωλεύωμαι φωλεύῃ φωλεύηται φωλεύησθον φωλεύησθον φωλευώμεθᾰ φωλεύησθε φωλεύωνται
optative φωλευοίμην φωλεύοιο φωλεύοιτο φωλεύοισθον φωλευοίσθην φωλευοίμεθᾰ φωλεύοισθε φωλεύοιντο
imperative   φωλεύου φωλευέσθω φωλεύεσθον φωλευέσθων   φωλεύεσθε φωλευέσθων
active middle/passive
infinitive φωλεύειν φωλεύεσθαι
participle m φωλεύων φωλευόμενος
f φωλεύουσᾰ φωλευομένη
n φωλεῦον φωλευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφώλευον, ἐφωλευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώλευον ἐφώλευες ἐφώλευε(ν) ἐφωλεύετον ἐφωλευέτην ἐφωλεύομεν ἐφωλεύετε ἐφώλευον
middle/
passive 		indicative ἐφωλευόμην ἐφωλεύου ἐφωλεύετο ἐφωλεύεσθον ἐφωλευέσθην ἐφωλευόμεθᾰ ἐφωλεύεσθε ἐφωλεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φωλεύσω, φωλεύσομαι, φωλευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φωλεύσω φωλεύσεις φωλεύσει φωλεύσετον φωλεύσετον φωλεύσομεν φωλεύσετε φωλεύσουσῐ(ν)
optative φωλεύσοιμῐ φωλεύσοις φωλεύσοι φωλεύσοιτον φωλευσοίτην φωλεύσοιμεν φωλεύσοιτε φωλεύσοιεν
middle indicative φωλεύσομαι φωλεύσῃ,
φωλεύσει 		φωλεύσεται φωλεύσεσθον φωλεύσεσθον φωλευσόμεθᾰ φωλεύσεσθε φωλεύσονται
optative φωλευσοίμην φωλεύσοιο φωλεύσοιτο φωλεύσοισθον φωλευσοίσθην φωλευσοίμεθᾰ φωλεύσοισθε φωλεύσοιντο
passive indicative φωλευθήσομαι φωλευθήσῃ φωλευθήσεται φωλευθήσεσθον φωλευθήσεσθον φωλευθησόμεθᾰ φωλευθήσεσθε φωλευθήσονται
optative φωλευθησοίμην φωλευθήσοιο φωλευθήσοιτο φωλευθήσοισθον φωλευθησοίσθην φωλευθησοίμεθᾰ φωλευθήσοισθε φωλευθήσοιντο
active middle passive
infinitive φωλεύσειν φωλεύσεσθαι φωλευθήσεσθαι
participle m φωλεύσων φωλευσόμενος φωλευθησόμενος
f φωλεύσουσᾰ φωλευσομένη φωλευθησομένη
n φωλεῦσον φωλευσόμενον φωλευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφώλευσᾰ, ἐφωλευσᾰ́μην, ἐφωλεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφώλευσᾰ ἐφώλευσᾰς ἐφώλευσε(ν) ἐφωλεύσᾰτον ἐφωλευσᾰ́την ἐφωλεύσᾰμεν ἐφωλεύσᾰτε ἐφώλευσᾰν
subjunctive φωλεύσω φωλεύσῃς φωλεύσῃ φωλεύσητον φωλεύσητον φωλεύσωμεν φωλεύσητε φωλεύσωσῐ(ν)
optative φωλεύσαιμῐ φωλεύσειᾰς,
φωλεύσαις 		φωλεύσειε(ν),
φωλεύσαι 		φωλεύσαιτον φωλευσαίτην φωλεύσαιμεν φωλεύσαιτε φωλεύσειᾰν,
φωλεύσαιεν
imperative   φώλευσον φωλευσᾰ́τω φωλεύσᾰτον φωλευσᾰ́των   φωλεύσᾰτε φωλευσᾰ́ντων
middle indicative ἐφωλευσᾰ́μην ἐφωλεύσω ἐφωλεύσᾰτο ἐφωλεύσᾰσθον ἐφωλευσᾰ́σθην ἐφωλευσᾰ́μεθᾰ ἐφωλεύσᾰσθε ἐφωλεύσᾰντο
subjunctive φωλεύσωμαι φωλεύσῃ φωλεύσηται φωλεύσησθον φωλεύσησθον φωλευσώμεθᾰ φωλεύσησθε φωλεύσωνται
optative φωλευσαίμην φωλεύσαιο φωλεύσαιτο φωλεύσαισθον φωλευσαίσθην φωλευσαίμεθᾰ φωλεύσαισθε φωλεύσαιντο
imperative   φώλευσαι φωλευσᾰ́σθω φωλεύσᾰσθον φωλευσᾰ́σθων   φωλεύσᾰσθε φωλευσᾰ́σθων
passive indicative ἐφωλεύθην ἐφωλεύθης ἐφωλεύθη ἐφωλεύθητον ἐφωλευθήτην ἐφωλεύθημεν ἐφωλεύθητε ἐφωλεύθησᾰν
subjunctive φωλευθῶ φωλευθῇς φωλευθῇ φωλευθῆτον φωλευθῆτον φωλευθῶμεν φωλευθῆτε φωλευθῶσῐ(ν)
optative φωλευθείην φωλευθείης φωλευθείη φωλευθεῖτον,
φωλευθείητον 		φωλευθείτην,
φωλευθειήτην 		φωλευθεῖμεν,
φωλευθείημεν 		φωλευθεῖτε,
φωλευθείητε 		φωλευθεῖεν,
φωλευθείησᾰν
imperative   φωλεύθητῐ φωλευθήτω φωλεύθητον φωλευθήτων   φωλεύθητε φωλευθέντων
active middle passive
infinitive φωλεῦσαι φωλεύσᾰσθαι φωλευθῆναι
participle m φωλεύσᾱς φωλευσᾰ́μενος φωλευθείς
f φωλεύσᾱσᾰ φωλευσᾰμένη φωλευθεῖσᾰ
n φωλεῦσᾰν φωλευσᾰ́μενον φωλευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφώλευκᾰ, πεφώλευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφώλευκᾰ πεφώλευκᾰς πεφώλευκε(ν) πεφωλεύκᾰτον πεφωλεύκᾰτον πεφωλεύκᾰμεν πεφωλεύκᾰτε πεφωλεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφωλεύκω πεφωλεύκῃς πεφωλεύκῃ πεφωλεύκητον πεφωλεύκητον πεφωλεύκωμεν πεφωλεύκητε πεφωλεύκωσῐ(ν)
optative πεφωλεύκοιμῐ,
πεφωλευκοίην 		πεφωλεύκοις,
πεφωλευκοίης 		πεφωλεύκοι,
πεφωλευκοίη 		πεφωλεύκοιτον πεφωλευκοίτην πεφωλεύκοιμεν πεφωλεύκοιτε πεφωλεύκοιεν
imperative   πεφώλευκε πεφωλευκέτω πεφωλεύκετον πεφωλευκέτων   πεφωλεύκετε πεφωλευκόντων
middle/
passive 		indicative πεφώλευμαι πεφώλευσαι πεφώλευται πεφώλευσθον πεφώλευσθον πεφωλεύμεθᾰ πεφώλευσθε πεφώλευνται
subjunctive πεφωλευμένος ὦ πεφωλευμένος ᾖς πεφωλευμένος ᾖ πεφωλευμένω ἦτον πεφωλευμένω ἦτον πεφωλευμένοι ὦμεν πεφωλευμένοι ἦτε πεφωλευμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφωλευμένος εἴην πεφωλευμένος εἴης πεφωλευμένος εἴη πεφωλευμένω εἴητον/εἶτον πεφωλευμένω εἰήτην/εἴτην πεφωλευμένοι εἴημεν/εἶμεν πεφωλευμένοι εἴητε/εἶτε πεφωλευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεφώλευσο πεφωλεύσθω πεφώλευσθον πεφωλεύσθων   πεφώλευσθε πεφωλεύσθων
active middle/passive
infinitive πεφωλευκέναι πεφωλεῦσθαι
participle m πεφωλευκώς πεφωλευμένος
f πεφωλευκυῖᾰ πεφωλευμένη
n πεφωλευκός πεφωλευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia