χέων

Ancient Greek

χέων • (khéōn) m (feminine χέουσᾰ, neuter χέον); first/third declension

First and third declension of χέων; χέουσᾰ; χέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	χέων khéōn	χέουσᾰ khéousa	χέον khéon	χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte	χέοντες khéontes	χέουσαι khéousai	χέοντᾰ khéonta
Genitive	χέοντος khéontos	χεούσης kheoúsēs	χέοντος khéontos	χεόντοιν kheóntoin	χεούσαιν kheoúsain	χεόντοιν kheóntoin	χεόντων kheóntōn	χεουσῶν kheousôn	χεόντων kheóntōn
Dative	χέοντῐ khéonti	χεούσῃ kheoúsēi	χέοντῐ khéonti	χεόντοιν kheóntoin	χεούσαιν kheoúsain	χεόντοιν kheóntoin	χέουσῐ / χέουσῐν khéousi(n)	χεούσαις kheoúsais	χέουσῐ / χέουσῐν khéousi(n)
Accusative	χέοντᾰ khéonta	χέουσᾰν khéousan	χέον khéon	χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte	χέοντᾰς khéontas	χεούσᾱς kheoúsās	χέοντᾰ khéonta
Vocative	χέων khéōn	χέουσᾰ khéousa	χέον khéon	χέοντε khéonte	χεούσᾱ kheoúsā	χέοντε khéonte	χέοντες khéontes	χέουσαι khéousai	χέοντᾰ khéonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	χεόντως kheóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.