From χαϊδεύ(ω) (chaïdév(o)) + -τικός (-tikós).[1]
χαϊδευτικός • (chaïdeftikós) m (feminine χαϊδευτική, neuter χαϊδευτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χαϊδευτικός (chaïdeftikós) | χαϊδευτική (chaïdeftikí) | χαϊδευτικό (chaïdeftikó) | χαϊδευτικοί (chaïdeftikoí) | χαϊδευτικές (chaïdeftikés) | χαϊδευτικά (chaïdeftiká) | |
| genitive | χαϊδευτικού (chaïdeftikoú) | χαϊδευτικής (chaïdeftikís) | χαϊδευτικού (chaïdeftikoú) | χαϊδευτικών (chaïdeftikón) | χαϊδευτικών (chaïdeftikón) | χαϊδευτικών (chaïdeftikón) | |
| accusative | χαϊδευτικό (chaïdeftikó) | χαϊδευτική (chaïdeftikí) | χαϊδευτικό (chaïdeftikó) | χαϊδευτικούς (chaïdeftikoús) | χαϊδευτικές (chaïdeftikés) | χαϊδευτικά (chaïdeftiká) | |
| vocative | χαϊδευτικέ (chaïdeftiké) | χαϊδευτική (chaïdeftikí) | χαϊδευτικό (chaïdeftikó) | χαϊδευτικοί (chaïdeftikoí) | χαϊδευτικές (chaïdeftikés) | χαϊδευτικά (chaïdeftiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαϊδευτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαϊδευτικός, etc.)