Inherited from Byzantine Greek χαϊδεύω (khaïdeúō) from χάιδι (cháidi), stem χαϊδ- + -εύω (-eúō).
χαϊδεύω • (chaïdévo) (past χάιδεψα, passive χαϊδεύομαι, p‑past χαϊδεύτηκα, ppp χαϊδεμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | χαϊδεύω | χαϊδέψω | χαϊδεύομαι | χαϊδευτώ |
| 2 sg | χαϊδεύεις | χαϊδέψεις | χαϊδεύεσαι | χαϊδευτείς |
| 3 sg | χαϊδεύει | χαϊδέψει | χαϊδεύεται | χαϊδευτεί |
| 1 pl | χαϊδεύουμε, [‑ομε] | χαϊδέψουμε, [‑ομε] | χαϊδευόμαστε | χαϊδευτούμε |
| 2 pl | χαϊδεύετε | χαϊδέψετε | χαϊδεύεστε, χαϊδευόσαστε | χαϊδευτείτε |
| 3 pl | χαϊδεύουν(ε) | χαϊδέψουν(ε) | χαϊδεύονται | χαϊδευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | χάιδευα | χάιδεψα | χαϊδευόμουν(α) | χαϊδεύτηκα |
| 2 sg | χάιδευες | χάιδεψες | χαϊδευόσουν(α) | χαϊδεύτηκες |
| 3 sg | χάιδευε | χάιδεψε | χαϊδευόταν(ε) | χαϊδεύτηκε |
| 1 pl | χαϊδεύαμε | χαϊδέψαμε | χαϊδευόμασταν, (‑όμαστε) | χαϊδευτήκαμε |
| 2 pl | χαϊδεύατε | χαϊδέψατε | χαϊδευόσασταν, (‑όσαστε) | χαϊδευτήκατε |
| 3 pl | χάιδευαν, χαϊδεύαν(ε) | χάιδεψαν, χαϊδέψαν(ε) | χαϊδεύονταν, (χαϊδευόντουσαν) | χαϊδεύτηκαν, χαϊδευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα χαϊδεύω ➤ | θα χαϊδέψω ➤ | θα χαϊδεύομαι ➤ | θα χαϊδευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα χαϊδεύεις, … | θα χαϊδέψεις, … | θα χαϊδεύεσαι, … | θα χαϊδευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … χαϊδέψει έχω, έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … χαϊδευτεί είμαι, είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … χαϊδέψει είχα, είχες, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … χαϊδευτεί ήμουν, ήσουν, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … χαϊδέψει θα έχω, θα έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … χαϊδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | χάιδευε | χάιδεψε, χάιδευ' 1 | — | χαϊδέψου |
| 2 pl | χαϊδεύετε | χαϊδέψτε, χαϊδεύτε2 | χαϊδεύεστε | χαϊδευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | χαϊδεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας χαϊδέψει ➤ | χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | χαϊδέψει | χαϊδευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. χάιδευ' τον ("fondle him!"). 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||