From χείρ (kheír, “hand”) + μῠ́λη (múlē, “mill”).
χειρομῠ́λη • (kheiromúlē) f (genitive χειρομῠ́λης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χειρομῠ́λη hē kheiromúlē |
τὼ χειρομῠ́λᾱ tṑ kheiromúlā |
αἱ χειρομῠ́λαι hai kheiromúlai | ||||||||||
| Genitive | τῆς χειρομῠ́λης tês kheiromúlēs |
τοῖν χειρομῠ́λαιν toîn kheiromúlain |
τῶν χειρομῠλῶν tôn kheiromulôn | ||||||||||
| Dative | τῇ χειρομῠ́λῃ têi kheiromúlēi |
τοῖν χειρομῠ́λαιν toîn kheiromúlain |
ταῖς χειρομῠ́λαις taîs kheiromúlais | ||||||||||
| Accusative | τὴν χειρομῠ́λην tḕn kheiromúlēn |
τὼ χειρομῠ́λᾱ tṑ kheiromúlā |
τᾱ̀ς χειρομῠ́λᾱς tā̀s kheiromúlās | ||||||||||
| Vocative | χειρομῠ́λη kheiromúlē |
χειρομῠ́λᾱ kheiromúlā |
χειρομῠ́λαι kheiromúlai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||