Unknown, but perhaps contracted form χλοεύνης, see also the definition below.
χλούνης • (khloúnēs) m (genitive χλούνου); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ χλούνης ho khloúnēs |
τὼ χλούνᾱ tṑ khloúnā |
οἱ χλοῦναι hoi khloûnai | ||||||||||
Genitive | τοῦ χλούνου toû khloúnou |
τοῖν χλούναιν toîn khloúnain |
τῶν χλουνῶν tôn khlounôn | ||||||||||
Dative | τῷ χλούνῃ tôi khloúnēi |
τοῖν χλούναιν toîn khloúnain |
τοῖς χλούναις toîs khloúnais | ||||||||||
Accusative | τὸν χλούνην tòn khloúnēn |
τὼ χλούνᾱ tṑ khloúnā |
τοὺς χλούνᾱς toùs khloúnās | ||||||||||
Vocative | χλούνη khloúnē |
χλούνᾱ khloúnā |
χλοῦναι khloûnai | ||||||||||
Notes: |
|