χορτάζω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word χορτάζω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word χορτάζω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say χορτάζω in singular and plural. Everything you need to know about the word χορτάζω you have here. The definition of the word χορτάζω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofχορτάζω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From χόρτος (khórtos, “fodder”) +‎ -άζω (-ázō, suffix to form a verb).

Pronunciation

 

Verb

χορτᾰ́ζω • (khortázō)

  1. (of cattle) to feed, fatten
  2. (of persons) to feed, fill full of

Inflection

   Present: χορτᾰ́ζω, χορτᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χορτᾰ́ζω χορτᾰ́ζεις χορτᾰ́ζει χορτᾰ́ζετον χορτᾰ́ζετον χορτᾰ́ζομεν χορτᾰ́ζετε χορτᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive χορτᾰ́ζω χορτᾰ́ζῃς χορτᾰ́ζῃ χορτᾰ́ζητον χορτᾰ́ζητον χορτᾰ́ζωμεν χορτᾰ́ζητε χορτᾰ́ζωσῐ(ν)
optative χορτᾰ́ζοιμῐ χορτᾰ́ζοις χορτᾰ́ζοι χορτᾰ́ζοιτον χορτᾰζοίτην χορτᾰ́ζοιμεν χορτᾰ́ζοιτε χορτᾰ́ζοιεν
imperative   χόρτᾰζε χορτᾰζέτω χορτᾰ́ζετον χορτᾰζέτων   χορτᾰ́ζετε χορτᾰζόντων
middle/
passive 		indicative χορτᾰ́ζομαι χορτᾰ́ζῃ,
χορτᾰ́ζει 		χορτᾰ́ζεται χορτᾰ́ζεσθον χορτᾰ́ζεσθον χορτᾰζόμεθᾰ χορτᾰ́ζεσθε χορτᾰ́ζονται
subjunctive χορτᾰ́ζωμαι χορτᾰ́ζῃ χορτᾰ́ζηται χορτᾰ́ζησθον χορτᾰ́ζησθον χορτᾰζώμεθᾰ χορτᾰ́ζησθε χορτᾰ́ζωνται
optative χορτᾰζοίμην χορτᾰ́ζοιο χορτᾰ́ζοιτο χορτᾰ́ζοισθον χορτᾰζοίσθην χορτᾰζοίμεθᾰ χορτᾰ́ζοισθε χορτᾰ́ζοιντο
imperative   χορτᾰ́ζου χορτᾰζέσθω χορτᾰ́ζεσθον χορτᾰζέσθων   χορτᾰ́ζεσθε χορτᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive χορτᾰ́ζειν χορτᾰ́ζεσθαι
participle m χορτᾰ́ζων χορτᾰζόμενος
f χορτᾰ́ζουσᾰ χορτᾰζομένη
n χορτᾰ́ζον χορτᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐχόρτᾰζον, ἐχορτᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐχόρτᾰζον ἐχόρτᾰζες ἐχόρτᾰζε(ν) ἐχορτᾰ́ζετον ἐχορτᾰζέτην ἐχορτᾰ́ζομεν ἐχορτᾰ́ζετε ἐχόρτᾰζον
middle/
passive 		indicative ἐχορτᾰζόμην ἐχορτᾰ́ζου ἐχορτᾰ́ζετο ἐχορτᾰ́ζεσθον ἐχορτᾰζέσθην ἐχορτᾰζόμεθᾰ ἐχορτᾰ́ζεσθε ἐχορτᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: χορτᾰ́σω, χορτᾰ́σομαι, χορτᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative χορτᾰ́σω χορτᾰ́σεις χορτᾰ́σει χορτᾰ́σετον χορτᾰ́σετον χορτᾰ́σομεν χορτᾰ́σετε χορτᾰ́σουσῐ(ν)
optative χορτᾰ́σοιμῐ χορτᾰ́σοις χορτᾰ́σοι χορτᾰ́σοιτον χορτᾰσοίτην χορτᾰ́σοιμεν χορτᾰ́σοιτε χορτᾰ́σοιεν
middle indicative χορτᾰ́σομαι χορτᾰ́σῃ,
χορτᾰ́σει 		χορτᾰ́σεται χορτᾰ́σεσθον χορτᾰ́σεσθον χορτᾰσόμεθᾰ χορτᾰ́σεσθε χορτᾰ́σονται
optative χορτᾰσοίμην χορτᾰ́σοιο χορτᾰ́σοιτο χορτᾰ́σοισθον χορτᾰσοίσθην χορτᾰσοίμεθᾰ χορτᾰ́σοισθε χορτᾰ́σοιντο
passive indicative χορτᾰσθήσομαι χορτᾰσθήσῃ χορτᾰσθήσεται χορτᾰσθήσεσθον χορτᾰσθήσεσθον χορτᾰσθησόμεθᾰ χορτᾰσθήσεσθε χορτᾰσθήσονται
optative χορτᾰσθησοίμην χορτᾰσθήσοιο χορτᾰσθήσοιτο χορτᾰσθήσοισθον χορτᾰσθησοίσθην χορτᾰσθησοίμεθᾰ χορτᾰσθήσοισθε χορτᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive χορτᾰ́σειν χορτᾰ́σεσθαι χορτᾰσθήσεσθαι
participle m χορτᾰ́σων χορτᾰσόμενος χορτᾰσθησόμενος
f χορτᾰ́σουσᾰ χορτᾰσομένη χορτᾰσθησομένη
n χορτᾰ́σον χορτᾰσόμενον χορτᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐχόρτᾰσᾰ, ἐχορτᾰσᾰ́μην, ἐχορτᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐχόρτᾰσᾰ ἐχόρτᾰσᾰς ἐχόρτᾰσε(ν) ἐχορτᾰ́σᾰτον ἐχορτᾰσᾰ́την ἐχορτᾰ́σᾰμεν ἐχορτᾰ́σᾰτε ἐχόρτᾰσᾰν
subjunctive χορτᾰ́σω χορτᾰ́σῃς χορτᾰ́σῃ χορτᾰ́σητον χορτᾰ́σητον χορτᾰ́σωμεν χορτᾰ́σητε χορτᾰ́σωσῐ(ν)
optative χορτᾰ́σαιμῐ χορτᾰ́σειᾰς,
χορτᾰ́σαις 		χορτᾰ́σειε(ν),
χορτᾰ́σαι 		χορτᾰ́σαιτον χορτᾰσαίτην χορτᾰ́σαιμεν χορτᾰ́σαιτε χορτᾰ́σειᾰν,
χορτᾰ́σαιεν
imperative   χόρτᾰσον χορτᾰσᾰ́τω χορτᾰ́σᾰτον χορτᾰσᾰ́των   χορτᾰ́σᾰτε χορτᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐχορτᾰσᾰ́μην ἐχορτᾰ́σω ἐχορτᾰ́σᾰτο ἐχορτᾰ́σᾰσθον ἐχορτᾰσᾰ́σθην ἐχορτᾰσᾰ́μεθᾰ ἐχορτᾰ́σᾰσθε ἐχορτᾰ́σᾰντο
subjunctive χορτᾰ́σωμαι χορτᾰ́σῃ χορτᾰ́σηται χορτᾰ́σησθον χορτᾰ́σησθον χορτᾰσώμεθᾰ χορτᾰ́σησθε χορτᾰ́σωνται
optative χορτᾰσαίμην χορτᾰ́σαιο χορτᾰ́σαιτο χορτᾰ́σαισθον χορτᾰσαίσθην χορτᾰσαίμεθᾰ χορτᾰ́σαισθε χορτᾰ́σαιντο
imperative   χόρτᾰσαι χορτᾰσᾰ́σθω χορτᾰ́σᾰσθον χορτᾰσᾰ́σθων   χορτᾰ́σᾰσθε χορτᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐχορτᾰ́σθην ἐχορτᾰ́σθης ἐχορτᾰ́σθη ἐχορτᾰ́σθητον ἐχορτᾰσθήτην ἐχορτᾰ́σθημεν ἐχορτᾰ́σθητε ἐχορτᾰ́σθησᾰν
subjunctive χορτᾰσθῶ χορτᾰσθῇς χορτᾰσθῇ χορτᾰσθῆτον χορτᾰσθῆτον χορτᾰσθῶμεν χορτᾰσθῆτε χορτᾰσθῶσῐ(ν)
optative χορτᾰσθείην χορτᾰσθείης χορτᾰσθείη χορτᾰσθεῖτον,
χορτᾰσθείητον 		χορτᾰσθείτην,
χορτᾰσθειήτην 		χορτᾰσθεῖμεν,
χορτᾰσθείημεν 		χορτᾰσθεῖτε,
χορτᾰσθείητε 		χορτᾰσθεῖεν,
χορτᾰσθείησᾰν
imperative   χορτᾰ́σθητῐ χορτᾰσθήτω χορτᾰ́σθητον χορτᾰσθήτων   χορτᾰ́σθητε χορτᾰσθέντων
active middle passive
infinitive χορτᾰ́σαι χορτᾰ́σᾰσθαι χορτᾰσθῆναι
participle m χορτᾰ́σᾱς χορτᾰσᾰ́μενος χορτᾰσθείς
f χορτᾰ́σᾱσᾰ χορτᾰσᾰμένη χορτᾰσθεῖσᾰ
n χορτᾰ́σᾰν χορτᾰσᾰ́μενον χορτᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεχόρτᾰκᾰ, κεχόρτᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεχόρτᾰκᾰ κεχόρτᾰκᾰς κεχόρτᾰκε(ν) κεχορτᾰ́κᾰτον κεχορτᾰ́κᾰτον κεχορτᾰ́κᾰμεν κεχορτᾰ́κᾰτε κεχορτᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive κεχορτᾰ́κω κεχορτᾰ́κῃς κεχορτᾰ́κῃ κεχορτᾰ́κητον κεχορτᾰ́κητον κεχορτᾰ́κωμεν κεχορτᾰ́κητε κεχορτᾰ́κωσῐ(ν)
optative κεχορτᾰ́κοιμῐ,
κεχορτᾰκοίην 		κεχορτᾰ́κοις,
κεχορτᾰκοίης 		κεχορτᾰ́κοι,
κεχορτᾰκοίη 		κεχορτᾰ́κοιτον κεχορτᾰκοίτην κεχορτᾰ́κοιμεν κεχορτᾰ́κοιτε κεχορτᾰ́κοιεν
imperative   κεχόρτᾰκε κεχορτᾰκέτω κεχορτᾰ́κετον κεχορτᾰκέτων   κεχορτᾰ́κετε κεχορτᾰκόντων
middle/
passive 		indicative κεχόρτᾰσμαι κεχόρτᾰσαι κεχόρτᾰσται κεχόρτᾰσθον κεχόρτᾰσθον κεχορτᾰ́σμεθᾰ κεχόρτᾰσθε κεχορτᾰ́δᾰται
subjunctive κεχορτᾰσμένος ὦ κεχορτᾰσμένος ᾖς κεχορτᾰσμένος ᾖ κεχορτᾰσμένω ἦτον κεχορτᾰσμένω ἦτον κεχορτᾰσμένοι ὦμεν κεχορτᾰσμένοι ἦτε κεχορτᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεχορτᾰσμένος εἴην κεχορτᾰσμένος εἴης κεχορτᾰσμένος εἴη κεχορτᾰσμένω εἴητον/εἶτον κεχορτᾰσμένω εἰήτην/εἴτην κεχορτᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν κεχορτᾰσμένοι εἴητε/εἶτε κεχορτᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεχόρτᾰσο κεχορτᾰ́σθω κεχόρτᾰσθον κεχορτᾰ́σθων   κεχόρτᾰσθε κεχορτᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive κεχορτᾰκέναι κεχορτᾰ́σθαι
participle m κεχορτᾰκώς κεχορτᾰσμένος
f κεχορτᾰκυῖᾰ κεχορτᾰσμένη
n κεχορτᾰκός κεχορτᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐχορτᾰ́κειν, ἐχορτᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐχορτᾰ́κειν,
ἐχορτᾰ́κη 		ἐχορτᾰ́κεις,
ἐχορτᾰ́κης 		ἐχορτᾰ́κει(ν) ἐχορτᾰ́κετον ἐχορτᾰκέτην ἐχορτᾰ́κεμεν ἐχορτᾰ́κετε ἐχορτᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐχορτᾰ́σμην ἐχόρτᾰσο ἐχόρτᾰστο ἐχόρτᾰσθον ἐχορτᾰ́σθην ἐχορτᾰ́σμεθᾰ ἐχόρτᾰσθε ἐχορτᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia