χρώμενος • (khrṓmenos) m (feminine χρωμένη, neuter χρώμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | χρώμενος khrṓmenos |
χρωμένη khrōménē |
χρώμενον khrṓmenon |
χρωμένω khrōménō |
χρωμένᾱ khrōménā |
χρωμένω khrōménō |
χρώμενοι khrṓmenoi |
χρώμεναι khrṓmenai |
χρώμενᾰ khrṓmena | |||||
Genitive | χρωμένου khrōménou |
χρωμένης khrōménēs |
χρωμένου khrōménou |
χρωμένοιν khrōménoin |
χρωμέναιν khrōménain |
χρωμένοιν khrōménoin |
χρωμένων khrōménōn |
χρωμένων khrōménōn |
χρωμένων khrōménōn | |||||
Dative | χρωμένῳ khrōménōi |
χρωμένῃ khrōménēi |
χρωμένῳ khrōménōi |
χρωμένοιν khrōménoin |
χρωμέναιν khrōménain |
χρωμένοιν khrōménoin |
χρωμένοις khrōménois |
χρωμέναις khrōménais |
χρωμένοις khrōménois | |||||
Accusative | χρώμενον khrṓmenon |
χρωμένην khrōménēn |
χρώμενον khrṓmenon |
χρωμένω khrōménō |
χρωμένᾱ khrōménā |
χρωμένω khrōménō |
χρωμένους khrōménous |
χρωμένᾱς khrōménās |
χρώμενᾰ khrṓmena | |||||
Vocative | χρώμενε khrṓmene |
χρωμένη khrōménē |
χρώμενον khrṓmenon |
χρωμένω khrōménō |
χρωμένᾱ khrōménā |
χρωμένω khrōménō |
χρώμενοι khrṓmenoi |
χρώμεναι khrṓmenai |
χρώμενᾰ khrṓmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
χρωμένως khrōménōs |
χρωμενώτερος khrōmenṓteros |
χρωμενώτᾰτος khrōmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|