From ψευστήρ (pseustḗr) + -ια (-ia); by surface analysis, ψεύδω (pseúdō) + -τειρα (-teira).
ψεύστειρᾰ • (pseústeira) f (genitive ψευστείρᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ψεύστειρᾰ hē pseústeira |
τὼ ψευστείρᾱ tṑ pseusteírā |
αἱ ψεύστειραι hai pseústeirai | ||||||||||
Genitive | τῆς ψευστείρᾱς tês pseusteírās |
τοῖν ψευστείραιν toîn pseusteírain |
τῶν ψευστειρῶν tôn pseusteirôn | ||||||||||
Dative | τῇ ψευστείρᾳ têi pseusteírāi |
τοῖν ψευστείραιν toîn pseusteírain |
ταῖς ψευστείραις taîs pseusteírais | ||||||||||
Accusative | τὴν ψεύστειρᾰν tḕn pseústeiran |
τὼ ψευστείρᾱ tṑ pseusteírā |
τᾱ̀ς ψευστείρᾱς tā̀s pseusteírās | ||||||||||
Vocative | ψεύστειρᾰ pseústeira |
ψευστείρᾱ pseusteírā |
ψεύστειραι pseústeirai | ||||||||||
Notes: |
|