ψυχοπομπός

Ancient Greek

From ψῡχή (psūkhḗ, “soul”) +‎ πομπός (pompós, “conductor”), from πέμπω (pémpō, “to send”).

ψῡχοπομπός • (psūkhopompós) m or f (neuter ψῡχοπομπόν); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ψῡχοπομπός psūkhopompós	ψῡχοπομπόν psūkhopompón	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομποί psūkhopompoí	ψῡχοπομπᾰ́ psūkhopompá
Genitive	ψῡχοπομποῦ psūkhopompoû	ψῡχοπομποῦ psūkhopompoû	ψῡχοπομποῖν psūkhopompoîn	ψῡχοπομποῖν psūkhopompoîn	ψῡχοπομπῶν psūkhopompôn	ψῡχοπομπῶν psūkhopompôn
Dative	ψῡχοπομπῷ psūkhopompôi	ψῡχοπομπῷ psūkhopompôi	ψῡχοπομποῖν psūkhopompoîn	ψῡχοπομποῖν psūkhopompoîn	ψῡχοπομποῖς psūkhopompoîs	ψῡχοπομποῖς psūkhopompoîs
Accusative	ψῡχοπομπόν psūkhopompón	ψῡχοπομπόν psūkhopompón	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομπούς psūkhopompoús	ψῡχοπομπᾰ́ psūkhopompá
Vocative	ψῡχοπομπέ psūkhopompé	ψῡχοπομπόν psūkhopompón	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομποί psūkhopompoí	ψῡχοπομπᾰ́ psūkhopompá
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ψῡχοπομπός • (psūkhopompós) m (genitive ψῡχοπομποῦ); second declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ψῡχοπομπός ho psūkhopompós	τὼ ψῡχοπομπώ tṑ psūkhopompṓ	οἱ ψῡχοπομποί hoi psūkhopompoí
Genitive	τοῦ ψῡχοπομποῦ toû psūkhopompoû	τοῖν ψῡχοπομποῖν toîn psūkhopompoîn	τῶν ψῡχοπομπῶν tôn psūkhopompôn
Dative	τῷ ψῡχοπομπῷ tôi psūkhopompôi	τοῖν ψῡχοπομποῖν toîn psūkhopompoîn	τοῖς ψῡχοπομποῖς toîs psūkhopompoîs
Accusative	τὸν ψῡχοπομπόν tòn psūkhopompón	τὼ ψῡχοπομπώ tṑ psūkhopompṓ	τοὺς ψῡχοπομπούς toùs psūkhopompoús
Vocative	ψῡχοπομπέ psūkhopompé	ψῡχοπομπώ psūkhopompṓ	ψῡχοπομποί psūkhopompoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.