Borrowed from Ancient Greek ἀμφίβραχυς (amphíbrakhus, “short at both ends”).
амфибра́хий • (amfibráhij) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | амфибра́хий amfibráhij |
амфибра́хии amfibráhii |
definite (subject form) |
амфибра́хият amfibráhijat |
амфибра́хиите amfibráhiite |
definite (object form) |
амфибра́хия amfibráhija | |
count form | — | амфибра́хия amfibráhija |
амфибра́хий • (amfibráxij) m inan (genitive амфибра́хия, nominative plural амфибра́хии, genitive plural амфибра́хиев)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | амфибра́хий amfibráxij |
амфибра́хии amfibráxii |
genitive | амфибра́хия amfibráxija |
амфибра́хиев amfibráxijev |
dative | амфибра́хию amfibráxiju |
амфибра́хиям amfibráxijam |
accusative | амфибра́хий amfibráxij |
амфибра́хии amfibráxii |
instrumental | амфибра́хием amfibráxijem |
амфибра́хиями amfibráxijami |
prepositional | амфибра́хии amfibráxii |
амфибра́хиях amfibráxijax |