Borrowed from Russian афе́лий (afélij), from Ancient Greek ἀπό (apó) + ἥλιος (hḗlios) + -ον (-on).
афелий • (afelii)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | афелий (afelii) | афелийлер (afeliiler) |
genitive | афелийнің (afeliinıñ) | афелийлердің (afeliilerdıñ) |
dative | афелийге (afeliige) | афелийлерге (afeliilerge) |
accusative | афелийні (afeliinı) | афелийлерді (afeliilerdı) |
locative | афелийде (afeliide) | афелийлерде (afeliilerde) |
ablative | афелийден (afeliiden) | афелийлерден (afeliilerden) |
instrumental | афелиймен (afeliimen) | афелийлермен (afeliilermen) |
афе́лий • (afélij) m inan (genitive афе́лия, uncountable)