From ви́сунути (výsunuty) + -ся (-sja).
ви́сунутися • (výsunutysja) pf (imperfective висува́тися)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ви́сунутися, ви́сунутись, ви́сунуться výsunutysja, výsunutysʹ, výsunutʹsja | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | ви́сунувшись výsunuvšysʹ |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | ви́сунуся, ви́сунусь výsunusja, výsunusʹ |
| 2nd singular ти |
— | ви́сунешся výsunešsja |
| 3rd singular він / вона / воно |
— | ви́сунеться výsunetʹsja |
| 1st plural ми |
— | ви́сунемся, ви́сунемося, ви́сунемось výsunemsja, výsunemosja, výsunemosʹ |
| 2nd plural ви |
— | ви́сунетеся, ви́сунетесь výsunetesja, výsunetesʹ |
| 3rd plural вони |
— | ви́сунуться výsunutʹsja |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | ви́сунімся, ви́сунімося, ви́сунімось výsunimsja, výsunimosja, výsunimosʹ |
| second-person | ви́сунися, ви́сунись výsunysja, výsunysʹ |
ви́суніться výsunitʹsja |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
ви́сунувся, ви́сунувсь výsunuvsja, výsunuvsʹ |
ви́сунулися, ви́сунулись výsunulysja, výsunulysʹ |
| feminine я / ти / вона |
ви́сунулася, ви́сунулась výsunulasja, výsunulasʹ | |
| neuter воно |
ви́сунулося, ви́сунулось výsunulosja, výsunulosʹ | |