володі́ти (volodíty) + -лець (-lecʹ). Compare Russian владе́лец (vladélec).
володі́лець • (volodílecʹ) m pers (genitive володі́льця, nominative plural володі́льці, genitive plural володі́льців, feminine володі́льниця) (rare)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | володі́лець volodílecʹ |
володі́льці volodílʹci |
genitive | володі́льця volodílʹcja |
володі́льців volodílʹciv |
dative | володі́льцеві, володі́льцю volodílʹcevi, volodílʹcju |
володі́льцям volodílʹcjam |
accusative | володі́льця volodílʹcja |
володі́льців volodílʹciv |
instrumental | володі́льцем volodílʹcem |
володі́льцями volodílʹcjamy |
locative | володі́льцеві, володі́льцю, володі́льці volodílʹcevi, volodílʹcju, volodílʹci |
володі́льцях volodílʹcjax |
vocative | володі́льцю volodílʹcju |
володі́льці volodílʹci |
Adjectives
Nouns
Verbs