выхава́льніца • (vyxaválʹnica) f pers (genitive выхава́льніцы, nominative plural выхава́льніцы, genitive plural выхава́льніц, masculine выхава́льнік)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | выхава́льніца vyxaválʹnica |
выхава́льніцы vyxaválʹnicy |
genitive | выхава́льніцы vyxaválʹnicy |
выхава́льніц vyxaválʹnic |
dative | выхава́льніцы vyxaválʹnicy |
выхава́льніцам vyxaválʹnicam |
accusative | выхава́льніцу vyxaválʹnicu |
выхава́льніц vyxaválʹnic |
instrumental | выхава́льніцай, выхава́льніцаю vyxaválʹnicaj, vyxaválʹnicaju |
выхава́льніцамі vyxaválʹnicami |
locative | выхава́льніцы vyxaválʹnicy |
выхава́льніцах vyxaválʹnicax |
count form | — | выхава́льніцы1 vyxaválʹnicy1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.