From Proto-Slavic *gъnati. Cognates include Ukrainian гна́ти (hnáty), Russian гнать (gnatʹ) and Polish gnać.
гнаць • (hnacʹ) impf (perfective пагна́ць or паганя́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | гнаць hnacʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | гна́ны hnány |
| adverbial | го́нячы hónjačy |
гна́ўшы hnáŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
ганю́ hanjú |
бу́ду гна́ць búdu hnácʹ |
| 2nd singular ты |
го́ніш hóniš |
бу́дзеш гна́ць búdzješ hnácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
го́ніць hónicʹ |
бу́дзе гна́ць búdzje hnácʹ |
| 1st plural мы |
го́нім hónim |
бу́дзем гна́ць búdzjem hnácʹ |
| 2nd plural вы |
го́ніце hónicje |
бу́дзеце гна́ць búdzjecje hnácʹ |
| 3rd plural яны́ |
го́няць hónjacʹ |
бу́дуць гна́ць búducʹ hnácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | гані́ haní |
гані́це hanícje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
гнаў hnaŭ |
гна́лі hnáli |
| feminine я / ты / яна́ |
гна́ла hnála | |
| neuter яно́ |
гна́ла hnála | |