From да- (da-) + лятаць (ljatacʹ). Cognates include Russian долета́ть (doletátʹ).
далята́ць • (daljatácʹ) impf (perfective даляце́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | далята́ць daljatácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | далята́ючы daljatájučy |
далята́ўшы daljatáŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
далята́ю daljatáju |
бу́ду далята́ць búdu daljatácʹ |
| 2nd singular ты |
далята́еш daljatáješ |
бу́дзеш далята́ць búdzješ daljatácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
далята́е daljatáje |
бу́дзе далята́ць búdzje daljatácʹ |
| 1st plural мы |
далята́ем daljatájem |
бу́дзем далята́ць búdzjem daljatácʹ |
| 2nd plural вы |
далята́еце daljatájecje |
бу́дзеце далята́ць búdzjecje daljatácʹ |
| 3rd plural яны́ |
далята́юць daljatájucʹ |
бу́дуць далята́ць búducʹ daljatácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | далята́й daljatáj |
далята́йце daljatájcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
далята́ў daljatáŭ |
далята́лі daljatáli |
| feminine я / ты / яна́ |
далята́ла daljatála | |
| neuter яно́ |
далята́ла daljatála | |