Ultimately from Proto-Slavic *děva (“maiden, girl”). Cognates include Ukrainian ді́вчина (dívčyna) / дівчи́на (divčýna), Polish dziewczyna.
дзяўчы́на • (dzjaŭčýna) f pers (genitive дзяўчы́ны, nominative plural дзяўча́ты, genitive plural дзяўча́т)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | дзяўчы́на dzjaŭčýna |
дзяўча́ты dzjaŭčáty |
| genitive | дзяўчы́ны dzjaŭčýny |
дзяўча́т dzjaŭčát |
| dative | дзяўчы́не dzjaŭčýnje |
дзяўча́там dzjaŭčátam |
| accusative | дзяўчы́ну dzjaŭčýnu |
дзяўча́т dzjaŭčát |
| instrumental | дзяўчы́най, дзяўчы́наю dzjaŭčýnaj, dzjaŭčýnaju |
дзяўча́тамі dzjaŭčátami |
| locative | дзяўчы́не dzjaŭčýnje |
дзяўча́тах dzjaŭčátax |
| count form | — | дзяўчы́ны1 dzjaŭčýny1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.