до́брый (dóbryj) + -о- (-o-) + поря́дочный (porjádošnyj)
добропоря́дочный • (dobroporjádočnyj) (comparative (по)добропоря́дочнее or (по)добропоря́дочней)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | добропоря́дочный dobroporjádočnyj |
добропоря́дочное dobroporjádočnoje |
добропоря́дочная dobroporjádočnaja |
добропоря́дочные dobroporjádočnyje | |
genitive | добропоря́дочного dobroporjádočnovo |
добропоря́дочной dobroporjádočnoj |
добропоря́дочных dobroporjádočnyx | ||
dative | добропоря́дочному dobroporjádočnomu |
добропоря́дочной dobroporjádočnoj |
добропоря́дочным dobroporjádočnym | ||
accusative | animate | добропоря́дочного dobroporjádočnovo |
добропоря́дочное dobroporjádočnoje |
добропоря́дочную dobroporjádočnuju |
добропоря́дочных dobroporjádočnyx |
inanimate | добропоря́дочный dobroporjádočnyj |
добропоря́дочные dobroporjádočnyje | |||
instrumental | добропоря́дочным dobroporjádočnym |
добропоря́дочной, добропоря́дочною dobroporjádočnoj, dobroporjádočnoju |
добропоря́дочными dobroporjádočnymi | ||
prepositional | добропоря́дочном dobroporjádočnom |
добропоря́дочной dobroporjádočnoj |
добропоря́дочных dobroporjádočnyx | ||
short form | добропоря́дочен dobroporjádočen |
добропоря́дочно dobroporjádočno |
добропоря́дочна dobroporjádočna |
добропоря́дочны dobroporjádočny |