довикне • (dovikne) third-singular present, pf (imperfective довикува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | довикнел | довикнал | adjectival participle | — | ||
| feminine | довикнела | довикнала | adverbial participle | — | ||
| neuter | довикнело | довикнало | verbal noun | — | ||
| plural | довикнеле | довикнале | perfect participle | довикнато | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | довикнам | довикнев | довикнав | — | ||
| 2nd singular | довикнеш | довикнеше | довикна | довикни | ||
| 3rd singular | довикне | довикнеше | довикна | — | ||
| 1st plural | довикнеме | довикневме | довикнавме | — | ||
| 2nd plural | довикнете | довикневте | довикнавте | довикнете | ||
| 3rd plural | довикнат | довикнеа | довикнаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум довикнал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам довикнато | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев довикнал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав довикнато | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал довикнато | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе довикнам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам довикнато | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе довикнев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав довикнато | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум довикнел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал довикнато | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би довикнал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал довикнато | conditional of има + perfect participle | ||||