Borrowed from Polish doskonały (“perfect, excellent”) + -ный (-nyj).
доскона́льный • (doskonálʹnyj) (comparative (по)доскона́льнее or (по)доскона́льней)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | доскона́льный doskonálʹnyj |
доскона́льное doskonálʹnoje |
доскона́льная doskonálʹnaja |
доскона́льные doskonálʹnyje | |
genitive | доскона́льного doskonálʹnovo |
доскона́льной doskonálʹnoj |
доскона́льных doskonálʹnyx | ||
dative | доскона́льному doskonálʹnomu |
доскона́льной doskonálʹnoj |
доскона́льным doskonálʹnym | ||
accusative | animate | доскона́льного doskonálʹnovo |
доскона́льное doskonálʹnoje |
доскона́льную doskonálʹnuju |
доскона́льных doskonálʹnyx |
inanimate | доскона́льный doskonálʹnyj |
доскона́льные doskonálʹnyje | |||
instrumental | доскона́льным doskonálʹnym |
доскона́льной, доскона́льною doskonálʹnoj, doskonálʹnoju |
доскона́льными doskonálʹnymi | ||
prepositional | доскона́льном doskonálʹnom |
доскона́льной doskonálʹnoj |
доскона́льных doskonálʹnyx | ||
short form | доскона́лен doskonálen |
доскона́льно doskonálʹno |
доскона́льна doskonálʹna |
доскона́льны doskonálʹny |