емиш • (yemiş)
Singular | Plural | |
---|---|---|
nominative | емиш (yemiş) | емишлер (yemişler) |
accusative | емишни (yemişni) | емишлени (yemişleni) |
dative | емишге (yemişge) | емишлеге (yemişlege) |
locative | емишде (yemişde) | емишлерде (yemişlerde) |
ablative | емишден (yemişden) | емишлерден (yemişlerden) |
genitive | емишни (yemişni) | емишлени (yemişleni) |
1sg | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | емишим (yemişim) | емишлерим (yemişlerim) |
accusative | емишимни (yemişimni) | емишлеримни (yemişlerimni) |
dative | емишимге (yemişimge) | емишлериме (yemişlerime) |
locative | емишимде (yemişimde) | емишлеримде (yemişlerimde) |
ablative | емишимден (yemişimden) | емишлеримден (yemişlerimden) |
genitive | емишимни (yemişimni) | емишлеримни (yemişlerimni) |
1pl | Singular | Plural |
nominative | емишибиз (yemişibiz) | емишлерибиз (yemişleribiz) |
accusative | емишибизни (yemişibizni) | емишлерибизни (yemişleribizni) |
dative | емишибизге (yemişibizge) | емишлерибизге (yemişleribizge) |
locative | емишибизде (yemişibizde) | емишлерибизде (yemişleribizde) |
ablative | емишибизден (yemişibizden) | емишлерибизден (yemişleribizden) |
genitive | емишибизни (yemişibizni) | емишлерибизни (yemişleribizni) |
2sg | Singular | Plural |
nominative | емишинг (yemişiñ) | емишлеринг (yemişleriñ) |
accusative | емишингни (yemişiñni) | емишлерингни (yemişleriñni) |
dative | емишинге (yemişiñe) | емишлеринге (yemişleriñe) |
locative | емишингде (yemişiñde) | емишлерингде (yemişleriñde) |
ablative | емишингден (yemişiñden) | емишлерингден (yemişleriñden) |
genitive | емишингни (yemişiñni) | емишлерингни (yemişleriñni) |
2pl | Singular | Plural |
nominative | емишигиз (yemişigiz) | емишлеригиз (yemişlerigiz) |
accusative | емишигизни (yemişigizni) | емишлеригизни (yemişlerigizni) |
dative | емишигизге (yemişigizge) | емишлеригизге (yemişlerigizge) |
locative | емишигизде (yemişigizde) | емишлеригизде (yemişlerigizde) |
ablative | емишигизден (yemişigizden) | емишлерибизден (yemişleribizden) |
genitive | емишигизни (yemişigizni) | емишлеригизни (yemişlerigizni) |
3 | Singular | Plural |
nominative | емиши (yemişi) | емишлери (yemişleri) |
accusative | емишин (yemişin) | емишлерин (yemişlerin) |
dative | емишине (yemişine) | емишлерине (yemişlerine) |
locative | емишинде (yemişinde) | емишлеринде (yemişlerinde) |
ablative | емишинден (yemişinden) | емишлеринден (yemişlerinden) |
genitive | емишини (yemişini) | емишлерини (yemişlerini) |
From Turkic. Compare Turkish yemiş.
емиш • (emiš)
Borrowed from Ottoman Turkish یمش (yemiş, “fruit”).
емиш • (emiš) m
singular | |
---|---|
indefinite | емиш (emiš) |
definite unspecified | емишот (emišot) |
definite proximal | емишов (emišov) |
definite distal | емишон (emišon) |
vocative | емишу (emišu) |