зато́ка • (zatóka) f inan (genitive зато́кі, nominative plural зато́кі, genitive plural зато́к)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | зато́ка zatóka |
зато́кі zatóki |
genitive | зато́кі zatóki |
зато́к zatók |
dative | зато́цы zatócy |
зато́кам zatókam |
accusative | зато́ку zatóku |
зато́кі zatóki |
instrumental | зато́кай, зато́каю zatókaj, zatókaju |
зато́камі zatókami |
locative | зато́цы zatócy |
зато́ках zatókax |
count form | — | зато́кі1 zatóki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
Possibly borrowed from Polish zatoka.
зато́ка • (zatóka) f inan (genitive зато́ки, nominative plural зато́ки, genitive plural зато́к)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | зато́ка zatóka |
зато́ки zatóky |
genitive | зато́ки zatóky |
зато́к zatók |
dative | зато́ці zatóci |
зато́кам zatókam |
accusative | зато́ку zatóku |
зато́ки zatóky |
instrumental | зато́кою zatókoju |
зато́ками zatókamy |
locative | зато́ці zatóci |
зато́ках zatókax |
vocative | зато́ко zatóko |
зато́ки zatóky |