зачыня́ць • (začynjácʹ) impf (perfective зачыні́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | зачыня́ць začynjácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | зачыня́ючы začynjájučy |
зачыня́ўшы začynjáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
зачыня́ю začynjáju |
бу́ду зачыня́ць búdu začynjácʹ |
2nd singular ты |
зачыня́еш začynjáješ |
бу́дзеш зачыня́ць búdzješ začynjácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
зачыня́е začynjáje |
бу́дзе зачыня́ць búdzje začynjácʹ |
1st plural мы |
зачыня́ем začynjájem |
бу́дзем зачыня́ць búdzjem začynjácʹ |
2nd plural вы |
зачыня́еце začynjájecje |
бу́дзеце зачыня́ць búdzjecje začynjácʹ |
3rd plural яны́ |
зачыня́юць začynjájucʹ |
бу́дуць зачыня́ць búducʹ začynjácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | зачыня́й začynjáj |
зачыня́йце začynjájcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
зачыня́ў začynjáŭ |
зачыня́лі začynjáli |
feminine я / ты / яна́ |
зачыня́ла začynjála | |
neuter яно́ |
зачыня́ла začynjála |