из- (iz-) + зя́бнуть (zjábnutʹ)
иззя́бнуть • (izzjábnutʹ) pf (imperfective зя́бнуть)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | иззя́бнуть izzjábnutʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | иззя́бший izzjábšij |
passive | — | — |
adverbial | — | иззя́бши izzjábši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | иззя́бну izzjábnu |
2nd singular (ты) | — | иззя́бнешь izzjábnešʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | иззя́бнет izzjábnet |
1st plural (мы) | — | иззя́бнем izzjábnem |
2nd plural (вы) | — | иззя́бнете izzjábnete |
3rd plural (они́) | — | иззя́бнут izzjábnut |
imperative | singular | plural |
иззя́бни izzjábni |
иззя́бните izzjábnite | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | иззя́б izzjáb |
иззя́бли izzjábli |
feminine (я/ты/она́) | иззя́бла izzjábla | |
neuter (оно́) | иззя́бло izzjáblo |