From *keläčäk (“that which will (definitely) come”), substantivised third person definite future form of the verb кел- (kel-) "to come", from Proto-Turkic *kẹl- (“to come”).
Cognate with Tatar киләчәк (kiläçäk), Bashkir киләсәк (kiləsək), Kyrgyz келечек (kelecek), Karachay-Balkar келеджек (kelecek), Kumyk гележек (gelejek), Uzbek kelajak, Uyghur كېلىچەك (këlichek), Turkish gelecek, Azerbaijani gələcək (“future”), etc.
келешек • (keleşek)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | келешек (keleşek) | келешектер (keleşekter) |
| genitive | келешектің (keleşektıñ) | келешектердің (keleşekterdıñ) |
| dative | келешекке (keleşekke) | келешектерге (keleşekterge) |
| accusative | келешекті (keleşektı) | келешектерді (keleşekterdı) |
| locative | келешекте (keleşekte) | келешектерде (keleşekterde) |
| ablative | келешектен (keleşekten) | келешектерден (keleşekterden) |
| instrumental | келешекпен (keleşekpen) | келешектермен (keleşektermen) |