лупіць

Compare Russian лупи́ть (lupítʹ).

• IPA^(key):

лупі́ць • (lupícʹ) impf

1. (transitive) to peel, to bark (to remove the skin, bark or outer covering)
   1. (transitive, figurative) to rip off (to cheat or swindle, especially by charging an excessively high or unfair price)
2. (transitive) to thrash, to flog, to spank, to beat, to batter (to hit or strike violently and repeatedly)

   Synonym: лупцава́ць (lupcavácʹ)

   • 1938 [1848], Charles Dickens, anonymous translator, Домбі і сын, Minsk: ДВБ, translation of Dombey and Son, page 204:

     Простадушны бацька пачаў быў выказваць надзею, што яго сын, былы Тачыльшчык, якога запалохала і біла, лупіла, ганьбіла і навучала, як вучаць папугаяў, нейкая жывёла ў асобе школьнага настаўніка, якая займала гэтае месца з такім-жа правам, з якім мог-бы займаць паляўнічы сабака, што гэты яго сын, магчыма, атрымліваў адукацыю ў нейкіх адносінах няправільную, калі містэр Домбі, са злосцю паўтарыўшы: «Звычайная ўзнагарода!», павёў маёра.

     Próstadušny bacʹka pačaŭ byŭ vykazvacʹ nadzjeju, što jahó syn, byly Tačylʹščyk, jakóha zapalóxala i bila, lupila, hanʹbila i navučala, jak vučacʹ papuhajaŭ, njejkaja žyvjóla ŭ asóbje škólʹnaha nastaŭnika, jakaja zajmala hetaje mjesca z takim-ža pravam, z jakim móh-by zajmacʹ paljaŭničy sabaka, što hety jahó syn, mahčyma, atrymlivaŭ adukacyju ŭ njejkix adnósinax njapravilʹnuju, kali mister Dómbi, sa zlóscju paŭtaryŭšy: “Zvyčajnaja ŭznaharóda!”, pavjóŭ majóra.

3. (intransitive) to engage in some high intensity activity

• “лупіць”, in Skarnik's Belarusian dictionary (in Belarusian), based on Kandrat Krapiva's Explanatory Dictionary of the Belarusian Language (1977-1984)
• “лупіць” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org