From Proto-Slavic *lučьšьjь, definite masculine accusative of *lučьjь.
лу́ччий • (lúččyj) (adverb лу́чче)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | лу́ччий lúččyj |
лу́чче lúčče |
лу́чча lúčča |
лу́ччі lúčči | |
genitive | лу́ччого lúččoho |
лу́ччої lúččoji |
лу́ччих lúččyx | ||
dative | лу́ччому lúččomu |
лу́ччій lúččij |
лу́ччим lúččym | ||
accusative | animate | лу́ччого lúččoho |
лу́чче lúčče |
лу́ччу lúčču |
лу́ччих lúččyx |
inanimate | лу́ччий lúččyj |
лу́ччі lúčči | |||
instrumental | лу́ччим lúččym |
лу́ччою lúččoju |
лу́ччими lúččymy | ||
locative | лу́ччому, лу́ччім lúččomu, lúččim |
лу́ччій lúččij |
лу́ччих lúččyx | ||
vocative | лу́ччий lúččyj |
лу́чче lúčče |
лу́чча lúčča |
лу́ччі lúčči |