From Proto-Slavic *moltъ.
мо́лат • (mólat) m inan (genitive мо́лата, nominative plural мо́латы, genitive plural мо́латаў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мо́лат mólat |
мо́латы mólaty |
genitive | мо́лата mólata |
мо́латаў mólataŭ |
dative | мо́лату mólatu |
мо́латам mólatam |
accusative | мо́лат mólat |
мо́латы mólaty |
instrumental | мо́латам mólatam |
мо́латамі mólatami |
locative | мо́лаце mólacje |
мо́латах mólatax |
count form | — | мо́латы1 mólaty1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.
молат • (molat)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | молат (molat) | молаттар (molattar) |
genitive | молаттың (molattıñ) | молаттарның (molattarnıñ) |
dative | молатха (molatxa) | молаттарға (molattarğa) |
accusative | молатты (molattı) | молаттарны (molattarnı) |
locative | молатта (molatta) | молаттарда (molattarda) |
ablative | молаттаң (molattañ) | молаттардаң (molattardañ) |
lative | молатсар (molatsar) | молаттарзар (molattarzar) |
instrumental | молатнаң (molatnañ) | молаттарнаң (molattarnañ) |
молат • (molat)