From мяў (mjaŭ) + -каць (-kacʹ). Cognate with Czech mňoukat, Polish miauczeć, Slovak mňaukať and Russian мяу́кать (mjaúkatʹ).
мя́ўкаць • (mjáŭkacʹ) impf (perfective мя́ўкнуць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | мя́ўкаць mjáŭkacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | мя́ўкаючы mjáŭkajučy |
мя́ўкаўшы mjáŭkaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
мя́ўкаю mjáŭkaju |
бу́ду мя́ўкаць búdu mjáŭkacʹ |
2nd singular ты |
мя́ўкаеш mjáŭkaješ |
бу́дзеш мя́ўкаць búdzješ mjáŭkacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
мя́ўкае mjáŭkaje |
бу́дзе мя́ўкаць búdzje mjáŭkacʹ |
1st plural мы |
мя́ўкаем mjáŭkajem |
бу́дзем мя́ўкаць búdzjem mjáŭkacʹ |
2nd plural вы |
мя́ўкаеце mjáŭkajecje |
бу́дзеце мя́ўкаць búdzjecje mjáŭkacʹ |
3rd plural яны́ |
мя́ўкаюць mjáŭkajucʹ |
бу́дуць мя́ўкаць búducʹ mjáŭkacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | мя́ўкай mjáŭkaj |
мя́ўкайце mjáŭkajcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
мя́ўкаў mjáŭkaŭ |
мя́ўкалі mjáŭkali |
feminine я / ты / яна́ |
мя́ўкала mjáŭkala | |
neuter яно́ |
мя́ўкала mjáŭkala |