намекнува • (nameknuva) third-singular present, impf (perfective намекне)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | намекнувал | — | adjectival participle | намекнуван | ||
| feminine | намекнувала | — | adverbial participle | намекнувајќи | ||
| neuter | намекнувало | — | verbal noun | намекнување | ||
| plural | намекнувале | — | perfect participle | намекнувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | намекнувам | намекнував | — | — | ||
| 2nd singular | намекнуваш | намекнуваше | — | намекнувај | ||
| 3rd singular | намекнува | намекнуваше | — | — | ||
| 1st plural | намекнуваме | намекнувавме | — | — | ||
| 2nd plural | намекнувате | намекнувавте | — | намекнувајте | ||
| 3rd plural | намекнуваат | намекнуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум намекнувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам намекнувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев намекнувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав намекнувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал намекнувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе намекнувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам намекнувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе намекнував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав намекнувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум намекнувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал намекнувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би намекнувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал намекнувано | conditional of има + perfect participle | ||||