наменува • (namenuva) third-singular present, impf (perfective намени)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | наменувал | — | adjectival participle | наменуван | ||
| feminine | наменувала | — | adverbial participle | наменувајќи | ||
| neuter | наменувало | — | verbal noun | наменување | ||
| plural | наменувале | — | perfect participle | наменувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | наменувам | наменував | — | — | ||
| 2nd singular | наменуваш | наменуваше | — | наменувај | ||
| 3rd singular | наменува | наменуваше | — | — | ||
| 1st plural | наменуваме | наменувавме | — | — | ||
| 2nd plural | наменувате | наменувавте | — | наменувајте | ||
| 3rd plural | наменуваат | наменуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум наменувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам наменувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев наменувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав наменувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал наменувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе наменувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам наменувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе наменував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав наменувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум наменувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал наменувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би наменувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал наменувано | conditional of има + perfect participle | ||||