наслути • (nasluti) third-singular present, pf (imperfective наслутува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | наслутел | наслутил | adjectival participle | наслутен | ||
| feminine | наслутела | наслутила | adverbial participle | — | ||
| neuter | наслутело | наслутило | verbal noun | — | ||
| plural | наслутеле | наслутиле | perfect participle | наслутено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | наслутам | наслутев | наслутив | — | ||
| 2nd singular | наслутиш | наслутеше | наслути | наслути | ||
| 3rd singular | наслути | наслутеше | наслути | — | ||
| 1st plural | наслутиме | наслутевме | наслутивме | — | ||
| 2nd plural | наслутите | наслутевте | наслутивте | наслутете | ||
| 3rd plural | наслутат | наслутеа | наслутија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум наслутил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам наслутено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев наслутил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав наслутено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал наслутено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе наслутам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам наслутено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе наслутев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав наслутено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум наслутел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал наслутено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би наслутил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал наслутено | conditional of има + perfect participle | ||||