наточи • (natoči) third-singular present, pf (imperfective точи)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | наточел | наточил | adjectival participle | наточен | ||
| feminine | наточела | наточила | adverbial participle | — | ||
| neuter | наточело | наточило | verbal noun | — | ||
| plural | наточеле | наточиле | perfect participle | наточено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | наточам | наточев | наточив | — | ||
| 2nd singular | наточиш | наточеше | наточи | наточи | ||
| 3rd singular | наточи | наточеше | наточи | — | ||
| 1st plural | наточиме | наточевме | наточивме | — | ||
| 2nd plural | наточите | наточевте | наточивте | наточете | ||
| 3rd plural | наточат | наточеа | наточија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум наточил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам наточено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев наточил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав наточено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал наточено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе наточам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам наточено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе наточев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав наточено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум наточел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал наточено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би наточил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал наточено | conditional of има + perfect participle | ||||
наточи́ • (natočí)