наточува • (natočuva) third-singular present, impf (perfective наточи)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | наточувал | — | adjectival participle | наточуван | ||
feminine | наточувала | — | adverbial participle | наточувајќи | ||
neuter | наточувало | — | verbal noun | наточување | ||
plural | наточувале | — | perfect participle | наточувано | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | наточувам | наточував | — | — | ||
2nd singular | наточуваш | наточуваше | — | наточувај | ||
3rd singular | наточува | наточуваше | — | — | ||
1st plural | наточуваме | наточувавме | — | — | ||
2nd plural | наточувате | наточувавте | — | наточувајте | ||
3rd plural | наточуваат | наточуваа | — | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум наточувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
има-perfect | имам наточувано | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев наточувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
има-pluperfect | имав наточувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал наточувано | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе наточувам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам наточувано | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе наточував | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав наточувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум наточувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал наточувано | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би наточувал | би + imperfect l-participle | ||||
има-conditional | би имал наточувано | conditional of има + perfect participle |