обезличи • (obezliči) third-singular present, pf (imperfective обезличува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | обезличел | обезличил | adjectival participle | обезличен | ||
| feminine | обезличела | обезличила | adverbial participle | — | ||
| neuter | обезличело | обезличило | verbal noun | — | ||
| plural | обезличеле | обезличиле | perfect participle | обезличено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | обезличам | обезличев | обезличив | — | ||
| 2nd singular | обезличиш | обезличеше | обезличи | обезличи | ||
| 3rd singular | обезличи | обезличеше | обезличи | — | ||
| 1st plural | обезличиме | обезличевме | обезличивме | — | ||
| 2nd plural | обезличите | обезличевте | обезличивте | обезличете | ||
| 3rd plural | обезличат | обезличеа | обезличија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум обезличил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам обезличено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев обезличил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав обезличено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал обезличено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе обезличам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам обезличено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе обезличев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав обезличено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум обезличел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал обезличено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би обезличил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал обезличено | conditional of има + perfect participle | ||||